«Χρωστάµε σε αυτήν πόλη, για κάθε κτήριο που σηκώνουµε, το κοµµάτι πράσινο που της κλέψαµε»

Αυστριακός αρχιτέκτονας Hundertwasser.

30 Μαΐου, 2008

ΕΚΔΗΛΩΣΗ 28/05/08: ΒΑΜΒΑΚΙΑΣΗ SOS

Την εκδήλωση οργάνωσαν

η Οικολογική Κίνηση Δροσιάς και η Επιτροπή Περιβάλλοντος Αγ. Στεφάνου.

Ομιλητές ήταν οι:

Πολυξένη Νικολοπούλου-Σταμάτη, Ιατρός, Καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής Αθηνών

Βασιλίκα Σαριλάκη, Δημοσιογράφος, Οικολογική Κίνηση Δροσιάς

Δρ. Σοφία Γούναρη, Γεωπόνος PhD, Iνστιτούτο Κτηνιατρικών Ερευνών Αθηνών, ΕΘΙΑΓΕ

Πάνος Β. Πετράκης, Εντομολόγος, Ερευνητής Ινστιτούτου Δασικών, Μεσογειακών Οικοσυστημάτων, ΕΘΙΑΓΕ

Γιώργος Μπάλιας, Δικηγόρος, ειδικευμένος στο περιβαλλοντικό δίκαιο

Από την έρευνα της Βασιλίκα Σαριλάκη:

«Στον Αγ. Στέφανο είναι καταγεγραμμένα 18.000 προσβεβλημένα πεύκα, μετά έρχεται το Μαρούσι και μετά η Πεντέλη σε αριθμό προσβεβλημένων πεύκων.»

«…Τα εντομοκτόνα εκτός από επικίνδυνα για την υγεία δεν είναι καν αποτελεσματικά, αφού κάνουν τα εναπομείναντα έντομα ανθεκτικότερα και δημιουργούν ένα φαύλο κύκλο όπου χρειάζονται όλο και πιο ισχυρά εντομοκτόνα χωρίς να υποχωρεί η προσβολή.

Αντίθετα, η απομάκρυνση των ξεραμένων κλαδιών, το πλύσιμο με νερό και βούρτσα και ο ψεκασμός με μίγμα από νερό, ελάχιστο -0,18%- πράσινο σαπούνι (που πνίγει αναπνευστικά το έντομο) και προαιρετικά ελάχιστο -0,18%- πετρέλαιο (για γαλακτοματοποίηση του μίγματος-δημιουργία φιλμ επικάλυψης ) είναι μέχρι σήμερα η μόνη εναλλακτική μέθοδος (βλ. στο τέλος σελίδας) καταπολέμησης διεθνώς με πολύ καλά αποτελέσματα χωρίς να κάνει το έντομο ανθεκτικότερο ούτε να εξαφανίζει τους φυσικούς του εχθρούς. Αν προστεθεί μάλιστα και ταινία («εντομολογική κόλλα», που διατίθεται σε ειδικά σημεία πώλησης), στο κορμό του δένδρου μετά την επέμβαση έχουμε ακόμα καλύτερο αποτέλεσμα. Στόχος δεν είναι η πλήρης εξάλειψη του εντόμου αλλά η επαναφορά της φυσικής ισορροπίας»

Το ολοκληρωμένο κείμενο της έρευνας της Βασιλίκα Σαριλάκη μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα της Οικολογικής Επιθεώρησης: http://www.oikologos.gr/News2008/0468.html

Πολυξένη Νικολοπούλου-Σταμάτη, Ιατρός, Καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής Αθηνών

Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης έδωσε την άδεια για τη χρησιμοποίηση επτά σκευασμάτων για ψεκασμούς πεύκων σε κατοικημένες περιοχές (Insegar, Applaud, Admiral, Triona, Saf-T-side, Χελλόνα και Savona). Εξ αυτών το Insegar έχει ήδη απαγορευθεί από το ΣτΕ ως καρκινογόνο μετά την προσφυγή της κας Νικολοπούλου. «Είναι σοβαρές οι επιπτώσεις από τη χρήση φυτοφαρμάκων: Καρκίνοι, ενδοκρινολογικές παθήσεις, αλλεργίες, αναπνευστικά και άλλα προβλήματα συνδέονται άρρηκτα με τα εντομοκτόνα και με το βομβαρδισμό μας από κάθε λογής χημικά. Οι ψεκασμοί με επικίνδυνα φυτοφάρμακα προκαλούν καρκινογενέσεις, αλλεργίες, επιβάρυνση αναπνευστικών νόσων, και κυρίως λευχαιμίες, με μη- Hodgkin λεμφώματα». «Είναι γεγονός ότι με την αδειοδότηση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, η οποία είναι παράνομη, άνοιξε μια τεράστια υπόθεση στον τομέα των ψεκασμών. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει μηχανισμός ελέγχου, κανένας δεν ελέγχει τις ιδιότητες των φαρμάκων και τις ουσίες με τις οποίες γίνονται οι ψεκασμοί».

Δρ. Σοφία Γούναρη, Γεωπόνος PhD, Iνστιτούτο Κτηνιατρικών Ερευνών Αθηνών, ΕΘΙΑΓΕ

«Επιστημονικά ατεκμηρίωτη παραμένει η υπόθεση ότι η νέκρωση των πεύκων οφείλεται στη «βαμβακάδα», είπε η κ. Γούναρη, ενώ όπως έχει αναφέρει και στο παρελθόν, «δεν υπάρχει καμία επιστημονική αναφορά δημοσιευμένη σε κάποιο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό, η οποία να αποδεικνύει ότι το Marchalina hellenica είναι ή δεν είναι υπεύθυνο για την νέκρωση των πεύκων. Απλά δεν το ξέρουμε. Δόθηκαν χρήματα, όχι για το αίτιο, αλλά για τα φάρμακα. Αντί, δηλαδή, η πολιτεία να χρηματοδοτήσει έρευνα σχετικά με το αν η βαμβακίαση είναι υπεύθυνη για τη νέκρωση των δέντρων, προτίμησε τελικά να χρηματοδοτήσει πιλοτικά προγράμματα ψεκασμών.»

«Στις αναφορές υπέρ του εντόμου συγκαταλέγεται αυτή της Viala το 1907, που αναφέρεται παραπάνω, του Gurkan, (1989) ότι το συγκεκριμένο έντομο δεν προκαλεί εξασθένηση των δέντρων, του Καϊλίδη (1965) ότι δεν βλάπτει το πεύκο. Οι αναφορές «κατά» του εντόμου είναι πάρα πολλές και πολύ πρόσφατες κατά ένα περίεργο τρόπο. Η διαφορά τους είναι ότι ενώ οι πρώτες είναι δημοσιευμένες σε επιστημονικά περιοδικά, τις δεύτερες μπορείς να τις βρεις αποκλειστικά στον ημερήσιο τύπο. Τον τελευταίο καιρό πολλές συναντήσεις ιδιαίτερα σε δήμους γίνονται, όπου «ειδικοί επιστήμονες ανακοινώνουν αποτελέσματα των επιστημονικών τους ερευνών, που αποδεικνύουν ότι το Marchalina hellenica είναι υπεύθυνο για την νέκρωση των πεύκων».

«Ας βάλουν συνεργεία σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο να ξεπλύνουν με νερό υψηλής πίεσης τα δέντρα, ας κόψουν τα νεκρά κλαδιά, ας καθαρίσουν το έδαφος, έτσι ώστε να ανασάνουν τα ταλαιπωρημένα δέντρα. Και φυσικά οι τεχνικές υπηρεσίες των δήμων που αναλαμβάνουν το σχεδιασενέργεια – για να ζήσουν ιδιαίτερα στο ιδιαίτερα επιβαρημένο περιβάλλον της πρωτεύουσας.»

«Τα δάση της Αττικής έχουν περιοριστεί πολύ από το 1907. Τα πεύκα στον αστικό ιστό της πρωτεύουσας αντιμετωπίζουν προβλήματα, πολλά νεκρώνονται. Οφείλεται όμως αυτό στο έντομο; Ή στις πυρκαγιές, στην καταπάτηση, στην άλογη και χωρίς σχεδιασμό επέκταση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, στην έλλειψη σχεδιασμού προστασίας των δασών από τις κλιματολογικές αλλαγές, στη χρησιμοποίηση και των πεύκων προς άγρα ψήφων. Ανεξέλεγκτα χωρίς σχεδιασμό «φυτεύονται» για να «καλλωπίσουν» το χώρο και μετά ξεχνιόνται. Δέντρα που οι ρίζες τους πακτώνονται με μπετόν, που φυτεύονται απλώς για να παίξουν το ρόλο της τέντας στις μεταμοντέρνες παιδικές χαρές των αναβαθμισμένων προαστίων. Οι αντιδράσεις λοιπόν των κατοίκων του λεκανοπέδιου τα τελευταία χρόνια ενδύθηκαν με επιστημονικό μανδύα!»

«Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι πληθυσμοί του εντόμου στα δέντρα της Αθήνας είναι παραπλήσιοι με τους αντίστοιχους πληθυσμούς στα δάση της Χαλκιδικής. Γιατί τότε τα δέντρα στην Χαλκιδική δεν νεκρώνονται; Αυτό είναι το ερώτημα που θέλει διερεύνηση και όχι η μέθοδος ψεκασμού των δέντρων. Αυτοί που υπεραμύνονται την αναγκαιότητα των ψεκασμών μου θυμίζουν πολύ τους υπέρμαχους των οικισμών και των αναψυκτηρίων μέσα στα δάση με πρόσχημα την προστασία των δασών από τις φωτιές…»

Aποσπάσματα από το κείμενο «Marchalina hellenica ή «βαμβακάδα» των πεύκων, μύθος και πραγματικότητα» της Δρ. Γούναρη, στα οποία και αναφέρθηκε στην προχθεσινή εκδήλωση. Αναζητήστε το πλήρες κείμενο, είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον, στην ηλ. διεύθυνση: www.philodassiki.org/static/data/greek/gounarisview2.pdf

Πάνος Β. Πετράκης, Εντομολόγος, Ερευνητής Ινστιτούτου Δασικών, Μεσογειακών Οικοσυστημάτων, ΕΘΙΑΓΕ

«Η κόλλα πιάνει λίγα έντομα, αλλά και φυσικούς εχθρούς του εντόμου. Με τις κόλλες δεν κάνουμε σχεδόν τίποτα, γιατί λίγα έντομα κατεβαίνουν. Φανταστείτε ότι και μια Marchalina να μείνει στα κλαδιά, μπορεί να έχει από 100 έως 600 αυγά… Τα σκευάσματα του Υπουργείου δεν έχουν αποτέλεσμα. Όσον αφορά στο tetrastop, είναι ένα σκεύασμα που μπλοκάρει τους νευρικούς διαβιβαστές των εντόμων. Δεν έχει αιθέρια έλαια, όπως λένε…. Όμως, εδώ μιλάμε για φυσικά οικοσυστήματα, όχι για καλλιέργειες —οικοσυστήματα που τα έχετε καταστρέψει και εσείς οι ίδιοι, παλιά θυμάμαι έβλεπα δάσος περνώντας από τον Αγ. Στέφανο, τώρα βλέπω πάλι δάσος, αλλά από βίλες. Όλα τα σκευάσματα έχουν δημιουργηθεί για καλλιέργειες, γι αυτό δεν κάνουν. Επίσης, δεν ξέρουμε τι σκοτώνουμε με αυτά. Σκοπός είναι να μην βλάψουμε τους φυσικούς εχθρούς. Για παράδειγμα, ο Καμποδενδροβάτης, ένα μικροσκοπικό πουλί και φυσικός εχθρός της Μασσαλίνας τείνει σήμερα να εξαφανιστεί…. Στην Αττική είναι έτσι κι αλλιώς διαταραγμένο το περιβάλλον…»

Γιώργος Μπάλιας, Δικηγόρος, ειδικευμένος στο περιβαλλοντικό δίκαιο

«Tα φυτοφάρμακα που διατίθονται για την αντιμετώπιση του προβλήματος δεν έχουν ελεγχθεί πλήρως βάσει κοινοτικού δικαίου. Ο Υπουργός ενέκρινε αυτά τα απαγορευμένα από την ευρωπαϊκή ένωση φυτοφάρμακα, τα όποια ήταν σκευάσματα προορισμένα για άλλη χρήση (για καλλιέργειες) και όχι για αστικές περιοχές. Έτσι, από πρόβλημα περιβάλλοντος αντιμετωπίζουμε και πρόβλημα δημόσιας υγείας.»

Το παρακάτω υλικό είναι ό,τι πιο οικολογικό υπάρχει μέχρι στιγμής, όπως μας επιβεβαίωσε ο αναπλ. καθηγητής του Τμήματος Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Δρ. Β. Ρούσσης. Έχει δοθεί από εμπειρογνώμονες του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών, (δρ Πάνος Πετράκης, ερευνητής του Eργαστηρίου Eντομολογίας του Iνστιτούτου Mεσογειακών Δασικών Oικοσυστημάτων του EΘIAΓE)

Υλικά

Σε 17 lt νερό βρύσης (1 τενεκές λαδιού) , προσθέτουμε:

30 ml πετρέλαιο (½ φλιτζάνι του καφέ ) και

30 ml πράσινο σαπούνι πλυντηρίου σε μορφή νιφάδων (flakes).

To παραπάνω μίγμα διαλύεται ως εξής:

Σε ένα μπουκάλι 1.5 lt (π.χ. από coca cola) προσθέτουμε ένα ποτήρι –κατά προτίμηση ζεστό– νερό, τα 30 ml πετρέλαιο και τα 30 ml πράσινο σαπούνι. Τα αναμιγνύουμε χτυπώντας* τα και προσθέτουμε το γαλακτώδες μίγμα στα 17 lt νερού. *Το μίγμα δεν διαλύεται εύκολα στο νερό, γι’ αυτό είναι καλύτερα να το αφήσετε μερικές ώρες στο μπουκάλι, να το ξαναχτυπήσετε και να επαναλάβετε αυτή τη διαδικασία μέχρι να γίνει ένα γαλακτώδες μίγμα.

Τρόπος εφαρμογής:

Με ψεκασμό –όχι απαραίτητα υψηλής πίεσης– ψεκάζουμε τα πεύκα, ώστε να διαβρωθούν οι «βαμβακάδες» στον κορμό. Χρησιμοποιούμε στα σημεία που μπορούμε σκούπα/βούρτσα για καλύτερη απομάκρυνση των ωόσακκων. Προσέχουμε να μην παρασύρονται ωόσακκοι ή και βαμβακομάζες από το νερό του ψεκαστικού.

Προφυλάξεις:

  1. Nα μην χρησιμοποιείται πολύ νερό ψεκασμού, γιατί αυτό θα δράσει αρνητικά στο ριζικό σύστημα του πεύκου.
  2. Το καθάρισμα αυτό θα πρέπει να επαναλαμβάνεται ετησίως και μόνο αν υπάρχουν βαμβακάδες. Ποτέ προληπτικά!
  3. Για τα ψηλά πεύκα, καλό θα είναι να ζητηθεί βοήθεια από συνεργείο ικανό να αναρριχηθεί στο πεύκο.

Ο Δήμος Αγ. Στεφάνου ανακοίνωσε πως διαθέτει δασοπόνο, την κ. Ιωσηφίδου Σοφία, στην οποία μπορείτε να απευθυνθείτε σχετικά με το πρόβλημα της βαμβακίασης, στο τηλέφωνο 213 20 30 600.

29 Μαΐου, 2008

Συζητούν για το ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ που θα κοπεί...


κι όχι για ΕΝΑ ΔΑΣΟΣ που χτίζεται!

Επειδή η «αειφόρος ανάπτυξη» κοσμεί όμορφα και πειστικά τους λόγους και τα κείμενα των πολιτικών, δημοσιεύουμε το —ακόμη ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ— ερώτημα που στείλαμε στον Αξιότιμο Δήμαρχο Αγίου Στεφάνου κ. Παναγιώτη Βορριά, στις 21/3/08, αρ. Πρωτ. 2301.

«Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε,

Σας επισυνάπτουμε δύο χαρακτηριστικές φωτογραφίες από την περιοχή της Καπιτένιας. Μια πριν 20 ημέρες και μια σήμερα. Όπως διαπιστώνετε και ιδίοις όμασι έγινε εκτεταμένη κοπή τεράστων δέντρων μέσα σε πυκνό δάσος.

Θα θέλαμε, λοιπόν, να σας θέσουμε τα παρακάτω ερωτήματα:

1. Εάν ο Δήμος έδωσε βεβαίωση ότι η συγκεκριμένη περιοχή είναι εντός των ορίων του οικισμού προ του ’23.

2.    Εάν έχει συνταχθεί τοπογραφικό διάνοιξης του δρόμου.

3.    Εάν έχει συνταχθεί τοπογραφικό διάγραμμα με την ακριβή θέση των πεύκων και το περίγραμμα της οικοδομής, καθώς και τη θέση του δρόμου, θεωρημένο από την Πολεοδομία.

4.    Εάν έχουν σημαδευτεί επί τόπου τα προς κοπή πεύκα και έχουν ελεγχθεί εκ των υστέρων τα εναπομείναντα.

Τελικά, αν δεν έχει γίνει τίποτα από τα παραπάνω, παρακαλούμε το Δήμο να προχωρήσει σε ανάκληση της οικοδομικής άδειας. Ακόμα:

5.    Eάν γνωρίζετε την έκταση του συγκεκριμένου οικοπέδου και το συντελεστή δόμησης και κάλυψης.

6.    Ισχύει το υπάρχον Γ.Π.Σ. ως προς τους συντελεστές δόμησης και κάλυψης;

7.    Εαν δεν ισχύει το υπάρχον Γ.Π.Σ., σκοπεύετε να ζητήσετε την άμεση επικαιροποίησή του; —πράγμα που μας έχουν διαβεβαιώσει ότι μπορεί να συμβεί συντομότατα αρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση.

8.    Τι άλλο σκοπεύετε να κάνετε για να σταματήσει η καταστροφή του δάσους, ως υπεύθυνος άνθρωπος και Δήμαρχος της περιοχής μας;

Aναμένουμε την έγγραφη απάντησή σας.

Με ιδιαίτερη εκτίμηση,

Το Δ.Σ. της Επιτροπής Περιβάλλοντος Αγίου Στεφάνου.»


Και ενώ το τσιμέντο πέφτει βροχή στο προάστιό μας, στη Δημόσια Τακτική Συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2008, συζητήθηκε εκτενώς η λήψη απόφασης για την κοπή ΕΝΟΣ ΔΕΝΤΡΟΥ (!) στην οδό Ελπίδος. Τα συμπεράσματα δικά σας...

22 Μαΐου, 2008

H φοβικότητα των θεσμικών για τους μη θεσμικούς

ή φοβάται ο Γιάννης το θεριό… χωρίς αυτό να υπάρχει!

Είναι κοινή παραδοχή σήμερα η φοβικότητα των θεσμικών φορέων προς τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, τις κινήσεις πολιτών και τα άτυπα σχήματα αυτοοργάνωσης.

Ιστορικά, στην διαδρομή της δημόσιας διοίκησης (και της τοπικής και νομαρχιακής αυτοδιοίκησης) είναι εμφανής η κυρίαρχη τάση της ισχυρής προσκόλλησης στα τυπικά κλισέ των ισχυόντων κανονιστικών πλαισίων και πρακτικών: o θεσμικός είναι ισχυρός, ο μη θεσμικός είναι δαιμονοποιημένος, ιδιοτελής, απορριπτέος και σίγουρα… γραφικός!

Το φαινόμενο αυτό έχει εξεταστεί και εξηγηθεί επαρκώς στο πλαίσιο επιστημονικών συνεδρίων και οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πλήρη εξάρτηση των θεσμικών από τους μηχανισμούς της κεντρικής δημόσιας διοίκησης, που απαιτούν την υποταγή των περιφερειακών και αποκεντρωμένων διοικήσεων στις κεντρικές επιταγές με ένα δογματικό, πατερναλιστικό, παρωχημένο, μη αποτελεσματικό επικυριαρχικό τρόπο, που εξυπηρετούσε φιλοσοφίες και καταστάσεις άλλων εποχών.

Το κίνημα των ενεργών πολιτών όμως υπάρχει, διαβουλεύεται, παράγει υπερβατικές παρεμβάσεις και ενεργεί με μια αδέσμευτη λογική και μια ανεξάρτητη –και γι’ αυτό αιρετική για πολλούς– λειτουργία.

Η κεντρική διοίκηση, πιθανόν λόγω μιας πιο ανοιχτής επικοινωνιακής πολιτικής, που βεβαίως στοχεύει στο πολιτικό όφελος (“διαβουλεύομαι με όλους, άρα είμαι μοντέρνος και ανοιχτός στα κελεύσματα της σύγχρονης επικοινωνιακής αντίληψης”) έχει αντιληφθεί την προστιθέμενη επικοινωνιακή αξία των κινημάτων των ενεργών πολιτών.

Για το λόγο αυτό, οι κινήσεις πολιτών είναι πολύ πιο εύκολα προσβάσιμες στα «μεγάλα γραφεία» λήψης αποφάσεων, από ότι ένας αυτοδιοικητικός. Αντί, λοιπόν, να εκμεταλλευτούν αυτό οι αυτοδιοικητικοί και να ενθαρρύνουν τέτοιες πρωτοβουλίες, θεωρούν αντίθετα, με ένα τελείως κοντόφθαλμο και κλειστοφοβικό τρόπο, ότι τέτοιες ενέργειες αντιστρατεύονται τον θεσμικό τους ρόλο, τους υποβαθμίζουν και τους στερούν τη δυνατότητα του ελέγχου του πεδίου.

Με αυτή την αναχρονιστική αντίληψη, προσπαθούν να διαβάλλουν την ανεξάρτητη λειτουργία των ενεργών πολιτών για να μην έχουν οι ίδιοι προβλήματα με τον σκληρό πυρήνα των συμβούλων τους, που συνήθως είναι ταυτόχρονα και κουβαλητές διατεταγμένων ψήφων και ισχυροί παίκτες στον έλεγχο της «ανάπτυξης» της περιοχής.

Μιας «ανάπτυξης» που δημιουργεί κερδοφορία σε λίγους και προβλήματα σε όλους.

Αυτά δεν είναι προσωπικές εκτιμήσεις, αλλά συμπεράσματα ερευνών και ανταλλαγής εμπειριών σε στρογγυλά τραπέζια συνεδρίων.

Ο σύγχρονος πολίτης έχει το δικαίωμα να αυτοδιαχειρίζεται τον ελεύθερο χρόνο του, να επιλέγει τις δραστηριότητές του και να μην συμμετέχει σε δραστηριότητες που δεν τον εμπνέουν.

Με άλλα λόγια το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, δεν οδηγεί κατ’ ανάγκη σε διατεταγμένες δραστηριότητες. Αυτό, όμως, δεν μειώνει το δικαίωμα του ενεργού πολίτη να λειτουργεί ανεξάρτητα και να διεκδικεί το δικό του όραμα, με τον τρόπο που αυτός το προσδιορίζει.

Η προσκρούστια λογική του κοντέματος των διαφορετικών απόψεων είναι λοιπόν επικίνδυνη, αδιέξοδη και χωρίζει τις τοπικές κοινωνίες σε «δικούς μας» και «εχθρούς». Είναι μια αντίληψη που τραυματίζει την κοινωνική αλληλεγγύη και την δημοκρατία και δημιουργεί πολίτες δύο ταχυτήτων. Είναι, κυρίως, μια αντίληψη που δεν προάγει τη σύνθεση διαφορετικών απόψεων και η οποία επιβάλλει τις αποφάσεις των θεσμικών ως σεπτές, ιερές εικόνες για προσκύνημα.

Στέλιος

17 Μαΐου, 2008

Εδώ κείται η ποιότητα ζωής μας.

Όχι, δεν πρόκειται για κατακευή πισίνας. Ούτε για οικοδομή στο Περιστέρι. Απλά, ο άνθρωπος, ήρθε για να χτίσει... το δικό του «καλύτερο αύριο» -ουδείς ψόγος.

Δεν γνωρίζω ούτε έναν σοβαρό πολίτη του Αγίου Στεφάνου, που να μην σφίγγεται η καρδιά του, καθημερινά, μπροστά σε αυτή την ανελέητη οικοδομική λαίλαπα. Τελευταία παράταση της αγανάκτησής μας: μέχρι να χτίσει και ο γείτονάς μας το τσιμεντένιο του φρούριο: απ' άκρη σ' άκρη, χωρίς ανάσα, χωρίς ευαισθησία, χωρίς αισθητική, χωρίς «λογική».
Ακόμα κι ο όρος του «economical correct», που κανονικά θα δικαίωνε αυτή την βλαχοεπαρχιώτικη εργολαβική κουλτούρα (πολλοί τόνοι τσιμέντο, καθόλου πράσινο, καθόλου ελεύθερος χώρος, μεγιστοποίηση του κέρδους) αναιρείται, αφού και τα οικονομικά φύλλα των εφημερίδων συνιστούν να μην επενδύει κανείς σε κατοικία που βρίσκεται σε περιοχή με υψηλό συντελεστή δόμησης και κάλυψης.
Επ' αυτού, όλοι μεταξύ μας τα ίδια λέμε και η απάντηση έχει πάντα αυτή την παλιά γνωστή κακομοιριά, που χαρακτήριζε τον Έλληνα του '40 κι όχι τον Έλληνα Ευρωπαίο Πολίτη. Μια μοιρολατρική χροιά σε αυτό το «και εμείς τι να κάνουμε;», ενώ αφηνόμαστε στο έλεος των πολιτικών «καλών προθέσεων», των υποσχέσεων και της ψηφοθηρικής τους ρητορείας, σαν πολίτες... «οικισμού προ του '23» δηλαδή!

Ναταλία




16 Μαΐου, 2008

απόφαση ΣΤΕ για την αερο-γέφυρα του ΟΣΕ


το "δια ταύτα" της αρνητικής -για μας- απόφασης* του ΣΤΕ
.....ο αγώνας βέβαια συνεχίζεται στις νέες συνθήκες
...ένα στοιχείο τους είναι το νέο αυστηρότερο πλαίσιο για τις ΜΠΕ
...ελπίζω και η συνέχιση υποστήριξης από την Δημοτική αρχή
..στο πλαίσιο πολιτικών αναπλάσεων και αναβάθμισης του
"ιστορικού" κέντρου της πόλης και λειτουργικής-βιώσιμης
ανάπτυξης της....

*συνημμένο κείμενο....
ΦΧ

13 Μαΐου, 2008

«προς μια αστική οικολογική υπηκοότητα»...

«
Η οικολογική υπηκοότητα στο πλαίσιο της πόλης δεν έχει, λοιπόν, να κάνει μόνο με την ανακύκλωση, την αγορά καλών προϊόντων και τη συμμετοχή σε μια περιβαλλοντολογική οργάνωση που οργανώνει ταξίδια τις Κυριακές για παρατήρηση της φύσης. Δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε την πόλη και τα προβλήματά της από το λεγόμενο φυσικό περιβάλλον. Η ανάληψη ευθύνης για τη φύση αρχίζει από τα σπίτια μας, από τη γειτονιά μας, από τις πόλεις μας. Δεν είναι μόνο περιβαλλοντολογική δραστηριότητα, είναι επίσης, σε πρώτη φάση, ένας κοινωνικός και πολιτικός σκοπός.»
Πηγή: Re-public : re-imagining democracy - http://www.re-public.gr -Carme Melo Escrihuela - Προς μια αστική οικολογική υπηκοότητα (11/08/2006)
Δημοσιευμένο από: info@re-public τη(ν) 10th Αύγουστος 2006 @ 13:52 Στη κατηγορία πρόσφατα άρθρα, κοινωνία πολιτών
 ΠΟΛΛΟΙ ΒΛΕΠΟΥΝ 
ΕΝΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΔΑΣΟΣ...
... ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΟΔΟΦΟΡΑ... ΑΝΑΠΤΥΞΗ!
... πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του Δήμου και της Πολεοδομίας ...

(κι ένα παιδί να ρωτήσεις, θα σου πει ότι εδώ ήταν δάσος)

Η ΔΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΤΕΦΑΝΟ


Eπιστολή που στάλθηκε στον Δήμαρχο Αγίου Στεφάνου κ. Παναγιώτη Βορριά, στις 06/9/07

1. Με το σταμάτημα της διαδικασίας έγκρισης του Ρυμοτομικού Σχεδίου, λόγω προσφυγών στο Σ.τ.Ε.1, το Πολεοδομικό Γραφείο Καπανδριτίου εκδίδει άδειες οικοδόμησης με όρους δόμησης πολύ δυσμενέστερους για το περιβάλλον από εκείνους του υπό έγκριση «Σχεδίου»2.

Με το καθεστώς αυτό δομούνται και μεγάλα τεμάχια γης με πυκνά πεύκα και θάμνους3 και αποψιλώνονται εντελώς. Χτίζονται «μεζονέτες» εν σειρά, η μία σ’ επαφή με την άλλη, με αυλές και δρόμους εσωτερικούς από μπετόν, χωρίς ούτε ένα πεύκο4 να έχει μείνει.

Είναι λοιπόν αυτονόητο, ότι πρέπει το ταχύτερο να σταματήσει η κατάσταση αυτή.

Είναι απορίας άξιο το πώς σκέφτονται οι αγοραστές των «μεζονετών» αυτών. Προφανώς, ελπίζουν ότι το δάσος που βλέπουν γύρω τους, δεν θα εξαφανιστεί όπως ακριβώς αυτό του δικού τους οικοπέδου. Μήπως πιστεύουν ότι οι διακοσμητικοί θάμνοι και τα κυπαρισσοειδή θ’ αντικαταστήσουν τελικά το δάσος;

2. Το να υπάρχει Σχέδιο Πόλης καθώς και Δημοτικός Κανονισμός για τον έλεγχο της κοπής δέντρων (πεύκων) και το ποσοστό τσιμεντόστρωσης του ακάλυπτου χώρου στα οικόπεδα που πρόκειται να οικοδομηθούν, συμφέρει όλους:

- Το κύκλωμα της οικοδομής θα πουλάει μικρότερα σπίτια, αλλά ακριβότερα, μέσα στο πράσινο και τους φαρδείς δρόμους.

- Οι μηχανικοί είναι σίγουρο πως δεν θ’ αντιδράσουν επειδή μικραίνει κατά τι η αμοιβή τους.

- Οι νέοι κάτοικοι θ’ αγοράσουν ποιοτικότερα σπίτια και θα κληροδοτήσουν στα παιδιά τους και τα εγγόνια τους περιουσία με επαρκές γύρω τους φυσικό περιβάλλον, σε ένα πραγματικό Προάστιο.

- Ολόκληρο το προάστιο του Αγ. Στεφάνου θα αναβαθμιστεί προς όφελος όλων των κατοίκων, εργαζομένων σε αυτό και επισκεπτών-αγοραστών, κλπ.

Η μόνη λύση για μια βιώσιμη ανάπτυξη του Αγ. Στεφάνου είναι το να γίνει «Σχέδιο» το ταχύτερο.

3. Τι πρέπει να γίνει για να αρθεί το σημερινό αδιέξοδο;

Οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς σε συνεργασία με το Δήμο, να ξεπεράσουν με θάρρος τα νομικά αδιέξοδα, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη σημερινή πραγματικότητα, στην οποία:

- Τα όρια του 1976 έχουν (σχεδόν;) υλοποιηθεί με κτίσματα ιδιωτικά (σπίτια), που έχουν ανεγερθεί με άδειες του Πολεοδομικού Γραφείου.

- Μέσα στα όρια αυτά υπάρχουν περιοχές δάσους5, οι οποίες πρέπει να διαφυλαχθούν και να ενταχθούν στον πολεοδομικό ιστό του προαστίου μας, σύμφωνα με τη μελέτη των ειδικών (δασολόγων, πολεοδόμων) μελετητών του Σχεδίου Πόλης.

4. Πώς πρέπει να είναι το νέο, αναβαθμισμένο, Σχέδιο Πόλης;

- Πριν απ’ όλα να είναι νομικά άψογο και επομένως απρόσβλητο από κάθε μορφής ενστάσεις.

- Το νέο «Ρυμοτομικό Σχέδιο», ή απλά «Σχέδιο» να συνταχθεί από δοκιμασμένους ειδικούς επιστήμονες πολεοδόμους, οικονομολόγους, αρχιτέκτονες, δασολόγους και εξειδικευμένους στο αντικείμενο νομικούς συμβούλους, οι οποίοι να έχουν όραμα προαστίου, δηλ. βελτίωσης των πραγμάτων και όχι υποταγής σε διαφαινόμενες τάσεις (π.χ. αύξησης ζώνης «Γενικής Κατοικίας»).

5. Το δικό μας όραμα για το Προάστιό μας, που έχουμε ήδη κοινοποιήσει στο Δήμο Αγίου Στεφάνου και στους συμπολίτες μας, στις συγκεντρώσεις μας στο Π.Π.Κ., προϊόν σοβαρού προβληματισμού μας, πιστεύουμε ότι μπορεί να βοηθήσει στην ανασύνταξη του Σχεδίου.

Η Επιτροπή Περιβάλλοντος Αγίου Στεφάνου ανέκαθεν πίστευε στην αναγκαιότητα ύπαρξης Σχεδίου, νομικά κατοχυρωμένου, απρόσβλητου σε προσφυγές6.

Μέχρι την εφαρμογή του Σχεδίου θα επαγρυπνούμε. Σε περιπτώσεις αποψιλώσεων μεγάλης κλίμακας για την ανέγερση οικιστικών συγκροτημάτων, θα αντιδράσουμε με όποιο μέσο κρίνουμε πρόσφορο.

Στην περίπτωση που η Δημοτική Αρχή και οι Αρμόδιοι Φορείς δεν ανταποκριθούν στο καθήκον που έχουν να προασπιστούν το εναπομείνοντα δάσος του Αγίου Στεφάνου, είμαστε με την σειρά μας υποχρεωμένοι να προσφύγουμε σε όλα τα νόμιμα μέσα, στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο της υπεράσπισης των αρχών της αειφόρου ανάπτυξης.

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

  1. Με την 3431/2006 απόφαση του Ε΄ Τμ. του Σ.τ.Ε. προσβάλλονται: α) η έγκριση του Γ.Π.Σ. με Υπουργική Απόφαση και όχι Π.Δ., β) τα όρια του ’76 με απόφαση Νομάρχη και γ) η έγκριση της Π.Ε. 1 του υπό έγκριση Σχεδίου με Υπουργική Απόφαση αντί με Π.Δ.
  2. Σήμερα χτίζουν με όρους δόμησης «οικισμού προ του ’23», δηλ. Σ.Δ. 0,8 τουλάχιστον, κάλυψη 60-70%, σύστημα δόμησης ακόμη και «πτερύγων», δηλ. μερικής επαφής και των ξένων κτισμάτων μεταξύ τους, κ.ο., αντί για μέσους Σ.Δ. 0,3 (Καπιτένια), 0,6 (γενικώς), κάλυψη 40%, κ.λπ., του υπό έγκριση Σχεδίου.
  3. Οι ιδιοκτήτες που χτίζουν ένα σπίτι, συνήθως είναι πιο φιλικοί προς τα πεύκα, αν και συχνά τα κόβουν για να μη λερώνονται οι βεράντες τους, αγνοώντας τι χάνουν.
  4. Όπως στην Περιοχή Καπιτένιας, στην ιδιωτική πάροδο Παθιακάκη.
  5. «Δάσος» θεωρείται αυτό που η Επιστήμη της Δασολογίας θεωρεί ως τέτοιο, άσχετα αν αυτό βρίσκεται μέσα ή έξω από τα όρια του ’76.
  6. Είχαμε κατηγορηθεί και κατηγορούμαστε ακόμα, ότι η Επιτροπή μας τορπίλισε το Σχέδιο, επειδή προκαλέσαμε παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη, παρέχοντας έτσι άλλοθι στους υπεύθυνους για την απαράδεκτη καθυστέρηση προώθησης του Σχεδίου. Η αλήθεια είναι ότι το Σχέδιο ήταν ευάλωτο νομικά στις όποιες προσφυγές, και ότι πάντα η θέση μας ήταν υπέρ ενός ισχυρού Σχεδίου (βλ. δημοσίευση εφημερίδα «Θεσμός» των Β. Προαστίων, 13/9/1999). Ενδεχομένως, η τότε Δημοτική Αρχή υπήρξε θύμα κακών νομικών συμβούλων και ότι η καθυστέρηση προώθησης του Σχεδίου θα μπορούσε ν’ αντιμετωπιστεί με κινητοποίηση των πολιτών προς τις αρμόδιες υπηρεσίες, όπως μπορεί να γίνει και τώρα, καθώς και με την έντονη προβολή του θέματος. Σήμερα, πιστεύουμε ότι ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος θέλει να αντιμετωπίσει την περίπτωση του Αγίου Στεφάνου (με 12.000 κατοίκους). Παρόμοιες περιπτώσεις υπάρχουν πάρα πολλές σ’ ολόκληρη τη χώρα, πράγμα που συνηγορεί στην άμεση επίλυση του θέματος.

Η σημερινή δημοτική αρχή είναι αποφασισμένη να αναδείξει το θέμα «Σχέδιο Πόλης» αμέσως ως το Νο 1 πρόβλημα; Πιστεύει ότι στην Καπιτένια υπάρχει δασική έκταση που πρέπει να διατηρηθεί; Ή μήπως, ότι ολόκληρη η περιοχή είναι απλά οικόπεδα, που θα στολίζονται κάπου-κάπου με κανένα πεύκο, εάν θελήσει κάποιος ιδιοκτήτης;

Για μας στην Καπιτένια πρέπει να εξαιρεθούν από το δόμηση δασικά τεμάχια —τα οποία θα ορίσουν ως τέτοια οι αρμόδιοι δασολόγοι κλ.π.— και η υπόλοιπη περιοχή να χτιστεί με μειωμένο Σ.Δ. (0,2 -0,3) και κάλυψη.

Ό,τι δέντρο κόβεται ή καίγεται, ν’ αντικαθίσταται οπωσδήποτε και να εφαρμόζεται αυστηρά ο Δημοτικός Κανονισμός!