Ο Σουρής, η Μέρκελ και ο Δήμος

Ο Σουρής έπρεπε να είχε γράψει –ειδικά αφιερωμένο- το «σκουπίδια εδώ, σκουπίδια εκεί, σκουπίδια το Μπογιάτι όλο».

Οι κάδοι: μισά μέσα, μισά έξω και τα υπόλοιπα τριγύρω. Κι αν δεν χωρούν, όλα έξω. Σιγά μην πάμε πιο κάτω. Περνά το συνεργείο καθαρισμού, αδειάζει τον κάδο και όσα πέσουν… έξω. Και πίσω από τους κάδους, πάντα, λίγα μπάζα. Όχι πολλά. Τόσα, ίσα για να μην μαζέψει ποτέ κανείς. Όλοι οι δρόμοι, δεξιά και αριστερά, είναι γεμάτοι χάρτινα ποτήρια, σακούλες, καλαμάκια, κουτιά αναψυκτικών, κουτιά τσιγάρων και άπειρα διαφημιστικά έντυπα που κανείς δεν διαβάζει, αλλά ούτε και μαζεύει. Ακόμα κι έξω από την πόρτα μας. Εμείς τα αφήνουμε εκεί! Το σκουπίδι! Τη βρομιά! Όχι δεν θα το μαζέψουμε. Καθαρίστριες είμαστε; Να το μαζέψει ο Δήμος. Nαι. Να τρέχει πίσω μας και να μαζεύει ότι πετάμε από ‘δώ και από ‘κεί. Γι’ αυτό δεν τους ψηφίσαμε;

Παιδιά, η μεζονέτα, το λαντ κρούιζερ, το γκαράζ και το πλέι ρουμ δεν αρκούν. Πολιτισμός παράγεται από τα πράγματα που είναι κοινά.

Και σε αυτό δεν μας φταίει η Μέρκελ.

Ειλικρινά υμέτερη

Η Γραμματέας