Όχι, δεν πρόκειται για κατακευή πισίνας. Ούτε για οικοδομή στο Περιστέρι. Απλά, ο άνθρωπος, ήρθε για να χτίσει... το δικό του «καλύτερο αύριο» -ουδείς ψόγος.
Δεν γνωρίζω ούτε έναν σοβαρό πολίτη του Αγίου Στεφάνου, που να μην σφίγγεται η καρδιά του, καθημερινά, μπροστά σε αυτή την ανελέητη οικοδομική λαίλαπα. Τελευταία παράταση της αγανάκτησής μας: μέχρι να χτίσει και ο γείτονάς μας το τσιμεντένιο του φρούριο: απ' άκρη σ' άκρη, χωρίς ανάσα, χωρίς ευαισθησία, χωρίς αισθητική, χωρίς «λογική».
Ακόμα κι ο όρος του «economical correct», που κανονικά θα δικαίωνε αυτή την βλαχοεπαρχιώτικη εργολαβική κουλτούρα (πολλοί τόνοι τσιμέντο, καθόλου πράσινο, καθόλου ελεύθερος χώρος, μεγιστοποίηση του κέρδους) αναιρείται, αφού και τα οικονομικά φύλλα των εφημερίδων συνιστούν να μην επενδύει κανείς σε κατοικία που βρίσκεται σε περιοχή με υψηλό συντελεστή δόμησης και κάλυψης.
Επ' αυτού, όλοι μεταξύ μας τα ίδια λέμε και η απάντηση έχει πάντα αυτή την παλιά γνωστή κακομοιριά, που χαρακτήριζε τον Έλληνα του '40 κι όχι τον Έλληνα Ευρωπαίο Πολίτη. Μια μοιρολατρική χροιά σε αυτό το «και εμείς τι να κάνουμε;», ενώ αφηνόμαστε στο έλεος των πολιτικών «καλών προθέσεων», των υποσχέσεων και της ψηφοθηρικής τους ρητορείας, σαν πολίτες... «οικισμού προ του '23» δηλαδή!
Ναταλία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου