«Χρωστάµε σε αυτήν πόλη, για κάθε κτήριο που σηκώνουµε, το κοµµάτι πράσινο που της κλέψαµε»

Αυστριακός αρχιτέκτονας Hundertwasser.

27 Νοεμβρίου, 2011

AΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΛΑΘΡΟΫΛΟΤΟΜΗΣΗ

Το περιαστικό δάσος του Αγ. Στεφάνου ήταν και παραμένει μια ανοιχτή πληγή:
μέχρι τώρα το λεηλατούσαν οι έμποροι γης,
τώρα το αποτελειώνουν οι έμποροι ξυλείας.

Μια από τις ομορφότερες δασικές περιοχές, το περιαστικό δάσος του Αγ. Στεφάνου, δυστυχώς παρέδωσε μεγάλο τμήμα του στο τσιμέντο και ένα ακόμη μεγαλύτερο στη φωτιά του 2009 που έκαψε ένα πολύ μεγάλο μέρος του δάσους, αφήνοντας όμως και μερικά υγιή τμήματα. Ενώ, λοιπόν, μέχρι πρώτινος το πρόβλημα στην περιοχή ήταν η οικοπεδοποίηση και τα διαρκώς συσσωρευόμενα μπάζα και σκουπίδια, σήμερα ότι απέμεινε λεηλατείται βάναυσα και καταστρέφεται από λαθροϋλοτόμους, με την πλήρη απουσία του δασαρχείου.
Η όποια προσπάθεια φυσικής και τεχνικής αναδάσωσης καταργείται από την αυθαίρετη υλοτόμηση, που βιάζει καθημερινά ένα περιβάλλον που προσπαθεί να αναγεννηθεί.
«Η παράνομη υλοτομία που επεκτείνεται σε όλη τη χώρα δεν γίνεται, όπως λένε οι πληροφορίες, κατ' ανάγκην από άτομα που δεν έχουν να ζήσουν, αλλά και από επιτήδειους που εκμεταλλεύονται τις περιστάσεις για να οικονομήσουν. Είναι γεγονός ότι ο οικονομικός χειμώνας μαστίζει τη χώρα, αλλά οι δασικές υπηρεσίες πρέπει να περιφρουρήσουν τη δημόσια περιουσία και να μην κάνουν τα στραβά μάτια αδιακρίτως αφήνοντας να οργιάζει η αποψίλωση των δασών», αναφέρεται σε άρθρο της Ελευθεροτυπίας (7/11/2011).
Το δασονομείο Αγ. Στεφάνου, σε ερώτησή μας, είπε ότι κανείς δεν έχει άδεια να υλοτομεί. Διευκρίνισε δε ότι άδεια έχει μόνο ο Δήμος και μόνο για να να υλοτομεί καμμένα δέντρα που βρίσκονται πάνω σε δρόμους εντός του οικισμού.
Με σχετικό μας έγγραφο προς τις αρχές και τις αρμόδιες υπηρεσίες, απαιτούμε την άμεση περέμβασή τους για κάθε λήψη μέτρων προστασίας το συντομότερο δυνατό. Λόγω της αδυναμίας του δασαρχείου να διενεργήσει ελέγχους και να επιτηρήσει το δάσος, επιμένουμε και επανερχόμαστε για άλλη μια φορά στην τοποθέτηση απαγορευτικής μπάρας και πινακίδας σε τρία συγκεκριμένα σημεία του δάσους (σε σχετικό υπόμνημά μας).
Η περιοχή δεν έχει άλλα αποθέματα πράσινου. Έγιναν τσιμέντο και στάχτη. Ας μην αφήσουμε, λοιπόν, την αβλεψία, την ανοχή και την αδιαφορία να προκαλέσουν μια –αυτή τη φορά- αμετάκλητη περιβαλλοντική ζημιά. 

Το δάσος είναι τραυματισμένο, αλλά με κάποια υγιή πράσινα δέντρα.
Μην περιμένετε να δείτε κάτι τραγικό, αυτό θα φανεί αργότερα -κατά την άνοιξη- είναι βέβαιο. Αφού δεν θα έχει μείνει ούτε πλατάνι όρθιο.

Το τοπίο αιμοραγεί: οι πληγές από το πέρασμα της φωτιάς και των λαθροϋλοτόμων μπερδεύονται μεταξύ τους. Η μυρωδιά του καμένου έδωσε τη θέση της στη
μυρωδιά του φρεσκοκομμένου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: